นี่แหละคือ มนุษย์ ยามจนข้นแค้น แสนสา หัสเอย จาครบ่เคยมี ห่อนฮู้ หิวโหยจึ่งโหยหา ใครช่วย เจือจุน ใครเล่าอาจล่วงรู้ ป่วยไข้ ใจตรม ยามจนญาติพี่น้อง ดูดาย ดุจเดน ยามร่ำรวยมากมาย เพื่อนพ้อง หดหัวเคยห่างหาย คืนสู่ เฮานอ คนป่นคนทั่วค้น หยั่งได้ ฉันใด คดใดฤาเท่าน้ำ ใจคน แฮเฮย เครือว่าพันหลักวน ฮ่อนสู้ เหวลึกกว่าเวหน ฤาเท่า เทียมเอย ใครบ่อาจหยั่งรู้ แน่แท้ ความจริง งมเข็มสมุทรว่าแท้ พบพาน ยากนอ หากแต่ดวงแดมาลย์ ซ่อนห้อย ใครหลงเชื่อซมซาน ทบท่าว แดดาย จงอย่าหลงเชื่อถ้อย เอ่ยอ้าง วจี