ขอจากไปในความเงียบงัน หากวันนี้ความผูกพันมันหมดค่า อย่าถามถึง..อย่าจุดตะวันเดินตามฉันมา ขอหลับในโลกนิทรา--ไม่อยากตายอย่างทรมาในความห่วงใย ที่..พรู่งนี้จะไม่เป้นของฉัน อย่าปลุกความรักตื่นจากฝันมาเคลื่อนไหว ไม่อยากแรมรอน..เพราะคมสายลมอาวรณ์มันบาดหัวใจ กลัวต้องร้องไห้เมื่อไม่มีใครอยู่ข้างกัน ปล่อยหัวใจให้เงียบเศร้าหยุดฝันเพ้อ ด้วยการอย่าถามหา อย่ามาเจอ อย่าห่วงใยฉัน หากเธอเห็นน้ำค้างบนใบไม้ในคืนสงัดงัน แค่รู้ไว้ก็พอคือน้าตาฉัน-- ที่ยังใช้ชีวิตในโลกฝันเพื่อหายใจ