เชษฐภัทร วิสัยจร
อยากจะเขียนรักไว้ให้โลกรู้
เปิดประตูหัวใจให้โลกเห็น
สร้างสรรค์ความสุขไว้ให้โลกเย็น
ลบยากเข็ญทุกข์ภัยให้โลกลือ
จับปากกาเสรีแห่งชีวิต
เนรมิตเส้นทางเสกสร้างชื่อ
น้ำตาแทนหยดหมึกใช้ฝึกปรือ
กระดาษคือเพื่อนยากหวังฝากใจ
ยิ้มรับเสียงเหยียบย่ำทุกคำหยาม
กลมกลืนความแห้งแล้งแห่งสมัย
แล้วก้าวเหนือกฎเกณฑ์ที่เป็นไป
ปลดแอกเสียงส่วนใหญ่ในโลกนี้
หนีอยู่เหนือความตื่นความรื่นไหล
ทะยานโผบินไปในทุกที่
มองโลกอย่างโลกเป็นเห็นท่าที
รู้วิถีความไม่รู้อยู่ทันตน
เหนือเส้นทางเหนี่ยวรั้งทั้งไกลใกล้
บินอยู่เหนือเภทภัยไร้เหตุผล
เหนือรักโลภโกรธหลงดงสัตว์คน
ยิ้มรับความรวยจนทุกหนทาง
ปากกาเขียนรักไว้ใ