นั่งอยู่กับความเหงา อยู่กับภูเขาและท้องฟ้า อยู่กับท้องทะเลสายธารา อยู่กับต้นหญ้าและสายลม มีต้นไม้เดินอยู่เคียงข้าง ระหว่างทางก็คุยกับก้อนหิน เหนื่อยนักก็นั่งพักกับพื้นดิน เจ้านกน้อยก็คอยยลยินบินผ่านมา ...มีเพียงธรรมชาติ... ที่ไม่เคยขาดหายไปไหน คอยอยู่เป็นเพื่อนยามเหงาหัวใจ ยามที่คนไกลไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับมา