หากใจเจ็บเหน็บจำคำหลอกหลอน ยากรื้อถอนคมคำช้ำแหลกเหลว คงครองทุกข์ซุกใจอาบไฟเปลว สู่ห้วงเหวทรมานประหารใจ จะเลือดเย็นเข่นใจอยู่ไยเล่า ลืมเรื่องเศร้าเสียขวัญลบหวั่นไหว เป็นคนดื้อถือเชื่อมั่นรั้นกว่าใคร ตัดหลงใหลในนิยามความหลอกลวง นะนะใจใส่กำหนดกฎเกณฑ์ใหม่ เขียนสีใสไม่โศกเศร้าเคล้าบาศบ่วง ขีดพรางกลมนต์เจ้าเล่ห์เห่ห้อมทรวง แล้วร่ายล้วงหน่วงเหนี่ยวเกี่ยวเกเร ก็สะใจไหมเล่าเจ้าความคิด ขอใช้สิทธิ์สาปรักถักร้อยเล่ห์ ยื่นความเจ็บเหน็บช้ำซ้ำเสเพล เพื่อกล่อมเห่รักครั้งใหม่เหมือนใจดำ.