หยาดเพชร...มณีพลอย
มองรอบกาย เดียวดาย ใจเหว่ว้า
เหม่อมองฟ้า ไม่เห็น ใครบนนั้น
สายลมหนาว พัดผ่านไป ในคืนวัน
มีแต่ฉัน ที่ทนเหงา อยู่เดียวดาย
เมื่อไรเล่า ความรัก จะพบฉัน
เมื่อไรฝัน ของฉันจะ มีความหมาย
มีไหมหนอ คนที่จะ เคียงข้างกาย
จะมีไหม ใครสักคน คอยห่วงเรา
เป็นแสงเทียน ในวัน ที่มืดมิด
เป็นชีวิต เป็นแรงใจ ในยามเหงา
ยามเหว่ว้า อยากมีคน คอยเคียงเงา
พอให้เรา ก้าวผ่าน ความเหงาไป
หมอกห่มฟ้า น้ำค้างพรม บ่มความหนาว
สายลมเจ้า พัดผ่าน ให้หวั่นไหว
แสนสุดเหงา ทรมาณ ถึงทรวงใน
ใบไม้ไหว โหยอ่อน สะท้อนทรวง
เฝ้าอ้อนวอน ภาวนา ทุกเช้าค่ำ
เฝ้ากล่าวคำ อฐิษฐาน ผ่านม่านสรวง
ขอเพียงอย่า พบรัก ที่หลอกลวง
ให้รัก
562
3
0
หน้าส่วนตัว
