ร่มสัก
คงเพราะกรรมบันดาลหรือกาลลิขิต
ให้ชีวิตเปลี่ยนพลิกชะตาผัน
ฤาพรหมขีดเส้นลายสายเกี่ยวพัน
จึงดลให้มาพบกันในวันนี้
ประตูใจปิดตายมิคลายออก
ขังหัวใจมิให้ออกกลัวเจ้าหนี
ไประเริงหลงเชิงถ้อยวจี
แล้วซานซมในวันที่ถูกทิ้งมา
จึงบอกใจให้นิ่งอย่าติงไหว
ในน้ำคำใครใครที่ไหนหนา
จงจดจำพิษช้ำที่ผ่านมา
แล้วจงลืมคำว่า "รัก" ผลักออกไกล
หรือคงเป็นเพราะผลกรรมนำลิขิต
ดาลห้องใจที่มืดมิดกลับว่างใส
ลืมพิษรักร้ายกาจจากใครใคร
เผลอระเริงรักใหม่อย่างไม่เกรง
บอกกับใจเอาเถอะถ้าจะช้ำ
ถือเป็นกรรมยีย่ำมาข่มเหง
ปล่อยใจชื่นทำนองรักในบทเพลง
ที่บรรเลงอย่างดื่มด่ำ...อยู่ร่ำไป
หน้าส่วนตัว
1382
2
0
