ความรักขมรักขื่นฝืนไม่ได้ อยู่ก็เอียนก็อายทนขายหน้า เมื่อรักลมรักลวงล่วงล้ำมา ขอหลบหนีหลบหน้าลาจากจร เป็นบทเรียนบทเล่าเอาไว้คิด หากจะผิดจะพลั้งได้สั่งสอน คอยเตือนใจเตือนจิตรคิดสังวรย์ การรีบร้อนรีบรักมักตรอมตรม ความสัมพันธ์สัมผัสเคยมัดไว้ มาเคลื่อนคล้อยเคลื่อนคลายเกินหมายข่ม ทนปวดร้าวปวดร้อนนอนระทม เจ็บระบมระบาดเจียนขาดใจ เข็ดอีกนานอีกแน่กับแผลช้ำ อย่ามาเหยียบมาย่ำซ้ำรอยไหม้ เพียงเท่านี้เท่านั้นมันมากมาย จึงจำเป็นจำไปให้ไกลตา...ฯ