ศรรกรา
หากวันใด ฉันมองดาว ที่พราวฟ้า
หนึ่งในนั้น นั่นคือตา เธอใช่ไหม
ที่ระยิบ พริบแสง แข่งดวงไฟ
ณ คืนวัน ที่ฉันไร้ คนข้างกาย
หากวันใด มีลม กระทบหู
เหมือนให้รู้ ว่าเธอยัง ไม่ห่างหาย
เป็นสื่อผ่าน ให้รู้ว่า ไม่เปล่าดาย
บอกให้รู้ อยู่ข้างกาย ไม่ห่างไกล
หากวันใด ที่ฉัน ยังหงอยเหงา
ฉันจะเอา มือคล้ำอก ที่สั่นไหว
เพราะอย่างน้อย เธอก็ยัง อยู่ภายใน
อยู่ที่ใจ ของฉันนี่ ทุกเวลา
แม้ความจริง ไม่มีเธอ อยู่ที่นั่น
แต่ฉันพร้อม ต่อสู้มัน เพื่อวันหน้า
แม้ชาตินี้ ไม่สมหวัง ดังเจตนา
หวังชาติหน้า อาจสุขกว่า อย่างที่เป็น