กับความจริงที่เห็นที่เป็นอยู่ ก็รับรู้ด้วยใจสัมผัสได้ ว่าคนรักจำต้องลาจากไกล แล้วสุดท้ายก็ต้องเหลือตัวคนเดียว แต่มันเจ็บข้างในใจลึกๆ มันรู้สึกเงียบเหงาและเปล่าเปลี่ยว ก็เพราะใจฉันนั้นมีเธอคนเดียว ไม่เคยเหลียวมองใครเลยสักคน จำต้องทนปวดร้าวอยู่อย่างนี้ จำต้องมีเธออยู่แค่ในฝัน จำให้เรานั้นต้องแยกทางจากกัน ไม่มีวันที่มีเราเศร้าเหลือเกิน เมื่อทุกอย่างที่ผ่านมานั้นไร้ค่า แล้วรู้ว่าฉันไม่เคยมีความหมาย ฉันจะจำเธอไว้จนวันตาย ได้ยินไหมทั้งหัวใจมีแต่เธอ