อ้อมแขนนี้..ว่างเปล่า..อีกคราวแล้ว ไร้ดวงแก้ว...โอบอุ่น..ละมุนขวัญ ยามลมเรื่อย..เอื่อยมา...ให้จาบัลย์ ทุกวารวัน...รอน้อง..นองน้ำตา ฝากบอกดาว...พราวฟ้า...ว่าคิดถึง หยาดน้ำหนึ่ง...หยดริน...ถวิลหา ดาวระยิบ..วิบวับ..จับนภา หลงเพ้อว่า...เนตรน้อย..คอยชำเลือง ฝากราตรี...มีจันทร์..อันกระจ่าง.. ยามเมฆบาง...ฉาบเจือ..จนเรื่อเหลือง.. ความคิดถึง..ออกจากใจ..ใช้จนเปลือง คอยดอกเอื้อง....อิงอกว่าง...อย่างอาวรณ์