หน้าส่วนตัว
เถิด...ยิ้มรับโชคชะตาหนาเจ้า
หนักฤาเบา..ขอเจ้าอย่าหวั่นไหว
นิรันดร...ยาวนานสักเพียงใด
อาจพรหมลิขิตให้...ไว้ร้าวราน
ระหว่างเรา..เหงาเงียบเย็นเยียบนัก
สายลมรัก..หวีดหวิวแผ่วพลิ้วผ่าน
ค่อยซึมซาบซ่านซึ้งถึงวิญญาณ
ยิ่งเนิ่นนาน...ยิ่งย้ำยิ่งช้ำใจ
ระหว่างทาง..ยาวไกลต่อไปนี้
อีกสักกี่นาที...กี่กาลสมัย
ระหว่างเรา..จะพ้อร้องขอใคร
จงน้อมรับความเป็นไป..ในมายา
อาจชะตาวาดวางระหว่างฝัน
2318
8
0
