บพิตร
ขอเศษทานผ่านใจให้ฉันบ้าง
กับเส้นทางชีวิตลิขิตไว้
มิอาจรู้เบื้องหน้าจะเป็นไป
ทิศทางใดไกลใกล้ไม่คำนึง
เพียงวันนี้มื้อนี้ที่ขอผ่าน
เรื่องวันวานเลยไปไม่คิดถึง
เรื่องพรุ่งนี้ยังไม่มาอย่ารำพึง
ขอวันหนึ่งผ่านไปในเส้นทาง
เสียงพร่ำบ่นแว่วดังดั่งคมมีด
ที่คอยกรีดเจ็บช้ำคำถากถาง
มิเอื้อเฟื้อน้ำใจใยจืดจาง
หรือฉันสร้างความรำคาญผ่านไปมา
มีเพื่อนรักรู้ใจไม่ทอดทิ้ง
ซึ้งใจยิ่งแสนดีเจ้าสี่ขา
ร่วมทุกข์สุขเคียงข้างไม่ห่างตา
เจ้าเป็นหมายังจริงใจไม่เปลี่ยนแปร
กับชีวิตกับทิศทางกับย่างก้าว
กับรอยร้าวเหินห่างสังคมแย่
รวยล้นฟ้ากับยากจนไร้คนแล
ความเผื่อแผ่มีไหม? ในสังคม
ไม่หวังต้องเท่าเทียมเ
1325
3
0
หน้าส่วนตัว
