วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
ที่รัก...อ่านสายตาฉันออกไหม
ฉันบอกเธอเป็นนัยๆด้วยแววเหงา
ความหมายมัน คือสิ่งแรกที่เธอเดา
หากเอ่ยไปใครรู้เข้าเราคงอาย
กุมภาพันธ์ใจร้ายเริ่มทายทัก
แต่ความรักไม่มีห้างใดวางขาย
ฉันผ่ายผอมตรอมตรมใกล้ล้มตาย
รอความหวังสุดท้ายจะเมตตา
ฉันให้ความสำคัญกับคำ รัก
ค่าสูงนักที่มนุษย์สุดปรารถนา
มิใช่เอ่ยง่ายง่ายไร้ราคา
จึงไม่กล้าเอ่ยเล่นเป็นราคี
ฉันหรือควรถูกเรียก คนถูกรัก
ช่างโหยหิวเหนื่อยหนักไร้ศักดิ์ศรี
เหมือน ธันวา ชราตายซบปลายปี
ดับชีวีคลอดทารก มกรา
หรือฉันต้องล้มตายให้กำเนิด
ให้คำ รัก ได้เกิดเปิดปริศนา
โลกบีบให้ใบ้บอดตลอดมา
ยินแม้เพียงเสียงน้ำตาอันเบาบาง
เสียงลมพัดใบไม้ยั