เธอทั้งหลายแสนดีที่คิดถึง ใจซาบซึ้งยามขวัญเร่หวั่นไหว เพราะคำปลอบตอบกำนัลปันสายใย ชโลมไล้ทิพย์อักษรสุนทรวจี เป็นหนึ่งแรงแต่งเติมขวัญให้ฉันสู้ ละหดหู่แพ้พ่ายและหน่ายหนี ตั้งสติไตร่ตรองลองอีกที ณ วันนี้ใจฉันมอบคำขอบคุณ. ลืมใจน้อยน้อยใจได้ไหมเล่า ลืมซึมเซาเศร้าใจลดไม่เพิ่ม ลืมคืนวันเว้าแหว่งมาแต่งเติม และส่งเสริมผูกพันมั่นสายใย ร่วมถักทอก่อรักตักเติมขวัญ ใส่ใจกันและกันลบหวั่นไหว สลักร้อยรอยซึ้งซึ่งสายใจ จารจดไว้ว่าวันนี้ยังมีกัน.