หน้าส่วนตัว
มดแดงเดิน ดุ่มหา โลกเวลา ห้วงฝัน
เห็นมากมายต่างกัน คนต่างวันเปลื่ยนไป
มุ่งต่างให้ได้มา เพื่อรักษา ความเป็นใหญ่
จิตงามสว่างใน เหลืออยู่ไหมในแดนดิน
เดินโดดเดี่ยวลัดเลี้ยว ประเดี๋ยวเบี้ยว ไถลหิน
มันลื่นสูงต้องปีน เหนื่อยจนชินมดแดงครวญ
แต่ค่ามดมีอยู่ โบราณครูสอนจึ่งหวล
นำมาเอ่ยเชิญชวน คิดทบทวน ในถ้อยคำ
ขอความจากนีไป ไม่ได้แต่งเองนะ แต่เคยอ่านมา และท่องจำมาหากมีผิดพลาดขออภัย
มดเอ๋ย มดแดง เล็กๆเรี่ยวแรงแข็งขยัน
ใครกลำกรายทำร้ายถึงรังมัน ก็วิ่งพรูกรูกันมาทันที
สู้ได้หรือมิได
980
21
0
