พี่ดอกแก้ว
ความใสงามยามตะกอนได้นอนก้น
ทำให้ชลห่างภัยไร้ปัญหา
เพ่งผืนน้ำแผ่นใสในธารา
เห็นทุกสิ่งชัดตาที่ว่ายวน
ดุจดังใจได้สงบจบขุ่นข้อง
กิเลสกองเบื้องล่างอย่างพื้นหน
ไม่หลากข้นท้นใจให้ร้อนรน
จึงเป็นคนงดงามยามเยือกเย็น
แต่หากใครกวนใจให้ตะกอน
ได้โผล่พลุ่งสัญจรอย่างเคืองเข็ญ
คนงดงามจะทรามตามกระเส็น
เปื้อนผู้อื่นจนเป็นด่างร่องรอย
ความสงบจึงไม่จบสิ้นปัญหา
แต่ต้องใช้ปัญญาอย่าล่าถอย
เติมน้ำใหม่ไล่ตะกอนนอนทะยอย
ขับโคลนตมสิ้นรอยจากพื้นใจ
แม้นเวลาเนิ่นนานกี่ปานวรรษ
น้ำยังนิ่งสงัดงามสดใส
ถึงใครกวนรวนคำทำการใด
มิกระทบถึงภัยได้อีกแล้ว
1048
7
0
หน้าส่วนตัว
