แม้สิ้นแสงสุรีย์ที่ยิ่งใหญ่ แม้ร้างไร้ดวงโคมแสงโสมส่อง เหล่าดาราล้าลับดับละออง สิ้นแสงส่องชีวินนิลกาล แม้สมุทรเหือดหายละเหยแห้ง แม้ฝนแล้งระแหงทุกแห่งหน ไร้พฤกษานานาทั่วสากล เฉาซากป่นหม่นไหม้สิ้นไอดิน จะยังมีแสงฉายประกายรัก ส่องทายทักเทียบทันถวัลถวิล เป็นพลังจากห้วงแห่งดวงจินต์ ไม่สร่างสิ้นสว่างโปรดวางใจ น้ำจากใจไหลหล่อมากพอเพียง ได้โลมเลี้ยงโลกาพนาไสว พลังรักภักดีบันดาลได้ เพียงสองใจรักมั่นไม่หวั่นเกรง