คราวแรกรักปากหวานปานน้ำอ้อย ชมตัวลอยว่าฉันนั้นอ่อนหวาน ประแป้งเด็กแก้มนวลชวนชื่นบาน หลังรำคาญแก้มไม่สวยด้วยบรัชออน นิสัยฉันน่ารักดีขี้อายนิด เขาเคยติดใจมากอยากเคียงหมอน ฉันรักเธอเขาเฉลยเคยออดอ้อน บัดนี้จรจากไปไม่ใยดี ขอขอบคุณคำแนะนำจำไปตรอง ข้อบกพร่องทำถูกผิดไปคิดหา รูปนิสัยไม่เลวร้ายกายวาจา ในสายตาคนนอกบอกว่าดี แต่ในเมื่อเขาจากไปไม่บอกเล่า จะเลิกเท้าความไปทำไมหนี บทสรุปตามเหตุผลฉันคนนี้ ฉันคงมีค่าสูงไปไม่คู่ควร