แก้ม .. ป๊อง .. ป่อง
กี่ฤดูกาลที่ผ่านพ้น
ฉันยังเฝ้ารอใครบางคน,,อยู่บนหนทางอันเหน็บหนาว
หวังว่าในสักวันหนึ่ง,,เค้าจะปรากฏตัวขึ้นเช่นดวงดาว
ที่คอยส่องแสงประกายวับวาว,,อยู่บนฟ้าไกล
ฉันรอคอยไออุ่นแห่งความรัก
ของคนที่พร้อมจะทำความรู้จัก,,หนึ่งคนตรงนี้
แค่สบตากัน,,ก็ซึมซับได้ถึงความหมายในใจที่มี
และเข้าใจในตัวฉันได้ดี,,ไม่ว่าวันใด
มั่นใจว่าเธอคือคนนั้น
เป็นคนสำคัญที่ฟ้าไม่ขวางกั้น,,พาเรามาพบกันได้
คุ้มค่าเหลือเกิน,,กับการรอคอยที่ไม่ทำให้เสียใจ
ฉันจะมอบทั้งชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไป..ให้เป็นของเธอ
เมื่อไหร่ที่ฉันนั้นอ่อนล้า .. และเหมือนต้องยืนลำพัง
สิ่งหนึ่งที่เหลือเป็นความหวัง .. คือเธอคนเดีย