ไหมไทย
เด็กหญิงกำพร้านัยน์ตาเศร้าโศก
มีชีวิตบนโลกอย่างสิ้นหวัง
ไร้ญาติมิตรพ่อแม่มาเกลียดชัง
อนิจจังนั่งคิดผิดอย่างไร
เคว้งคว้างกลางทะเลแห่งความคิด
พรหมลิขิตชีวิตทุกข์หมองไหม้
โหยหารักอ้อมกอดของใครใคร
อนาถใจไร้คนมาเหลียวมอง
อนาคตต่อไปไร้คุณค่า
สิ้นศรัทธาชีวิตมืดหม่นหมอง
หนาวสะท้านไร้คู่ผู้ประคอง
น้ำตานองท่วมท้นสงสารใจ
เฝ้าทอฝันถึงใครเข้าใกล้ชิด
ปลอบประโลมดวงจิตให้สดใส
แต้มสีสดงดงามละเมียดละไม
จินตนาการไปปั้นแต่งเติม
นึกถึงกันบ้างไหมคุณเจ้าขา
ยื่นมือช่วยเยียวยาช่วยกันเสริม
ขออ้อมกอดความรักเหมือนดั่งเดิม
หยดน้ำใจพรมเพิ่มต่อชีวี