คนหนึ่งคนมองเราอย่างไร้ค่า คนหนึ่งมาห่วงใยไม่หน่ายหนี คนหนึ่งนั้นทำท่าไม่ไยดี คนหนึ่งมีอาทรประคองใจ ธรรมดาสรรพสิ่งไม่คงมั่น ด้านหนึ่งนั้นสวยงามน่าหลงใหล อีกด้านหนึ่งมืดหม่นร้าวทรวงใน ทุกสิ่งไม่คงตัวอยู่ถาวร คนเราต่างมีหัวใจกันทุกคน ต่างคิดค้นพ้นทางที่ไหวอ่อน หยุดปล่อยวางทางที่มารานรอน สิ่งกัดกร่อนผ่อนพักกับวางมือ ต้องยอมรับกับสิ่งที่จริงแท้ ความไม่แน่แก่ชีวิตอย่ายึดถือ ตัดมูลเหตแห่งทุกข์หลุดปล่อยมือ สัจธรรมนำสื่อเห็นชัดเจน