ทะเลงามยามตะวันพลันพลบค่ำ ช่างงามล้ำน้ำทะเลเสน่ห์มาก แสงสีทองนองเนืองเหลืองมาฝาก ก่อนจำพรากจากไกลไปอีกวัน คลื่นเคลื่อนพลิ้วริ้วไหวเส้นไหมทอง ราวน้ำนองรองเรืองเหลืองเสกสรรค์ จากเขียวครามงามเป็นเส้นทองพลัน เมื่อตะวันปันแสงฝากก่อนจากไป ทะเลทองมองแล้วไม่แคล้วคิด เนรมิตลิขิตล้นจนสุกใส ดั่งสวรรค์บันดลจนเป็นใจ เพื่อให้ใครได้เห็นเป็นสนธยา แล้วแสงทองท้องนทีหรี่เลือนหาย สูญสลายมลายไปไม่ต้องหา ยามตะวันพลันลับดับแสงลา ท้องมหาชลาลัยไร้สีทอง
410
0
0
หน้าส่วนตัว
