๏ จมวังวนกับอดีตเจ้าขีดเขียน ละความเพียรท้าทายตะกายหวัง ปล่อยฝั่งฝันล่มสิ้นชีวินพัง เก็บความหลังโบยตีฤดีตน หลากคำปลอบมอบไปดุจไร้ค่า มิชายตาเหลียวแลแม้สักหน กำลังใจรินหลั่งยังกมล มิท่วมท้นล้างเจ็บที่เหน็บทรวง คนในความทรงจำที่ช้ำชอก แม้นเขาตอกย่ำใจแสนใหญ่หลวง ยังครวญคร่ำพร่ำหาสัญญาลวง ทั้งที่ล่วงผันผ่านมานานปี ลมรำเพยรานกายแล้วหายลับ แต่เจ็บกลับจับใจมิหน่ายหนี คนนอกความคำนึงหนึ่งคนนี้ ฤๅวจีเพียงลมพัดสะบัดไกว๚ะ๛
1123
9
0
หน้าส่วนตัว
