ความอัดอั้นเข้าล่วงกดทรวงอก ความวิตกวิ่งริ้วคิ้วประสาน ความหวาดหวั่นครองเด่นเป็นประธาน ความชังผ่านสายตาไร้ปรานี มาหยิบยื่นความร้าวให้ก้าวรับ มาประทับโกรธลงดังทรงผี มาใส่ร้ายเบือนบิดผิดคดี มาท้าตีท้าตบมิทบทวน เคยเป็นมิตรมานานผ่านร้อยเรื่อง เคยไหมเคืองสักนิดโปรดคิดหวน เคยย้อนคิดหรือไม่ใครก่อกวน เคยตีรวนสักครั้งยังไม่เป็น ค่อยพูดจากับฉันนั่นไงเพื่อน ค่อยตักเตือนมิลำบากใช่ยากเข็ญ ค่อยโทสะลดหน่อยปล่อยให้เย็น ค่อยคิดเห็นปรึกษาเลิกว่ากัน ..