เจ็บปวดทรมานเหลือแสน เหมือนแม้นร่างกายแหลกเป็นผุยผง เจ็บปวดรวดร้าวทรุดนั่งลง ร่างกายสุดทนทรมานจริง โธ่ชีวิตทำไมเป็นเยี่ยงนี้ ชีวีฉันจะรอดไปหรือไม่ เจ็บแสบเหลือเกินจะทำใจ วอดวายแล้วกายเหลือพรรณนา พอเถอะได้โปรดพอเสียที ฉันแทบทนต่อจากนี้ไปไม่ไหว ออกมาเถอะออกจากห้องน้ำให้ไว ฉันอั้นไม่ไหวแล้วนะคนดี
1179
1
0
หน้าส่วนตัว
