ผู้หญิงธรรมดา
รถเมล์แล่นผ่านบ้านหลังหนึ่ง
ไม่ถึงกับโก้แต่ก็โตพอสมควร
ถ้าให้เดาคิดว่าคงจะมีคนเดินป่วน
สวนทางกันไปมา..น่าอิจฉา
แต่ความเป็นจริงไม่ใช่เลย
มิเคยเห็นใครโผล่ออกมา
มิหนำซ้ำร้ายยิ่งกว่า
ประตูราคาแพงลิบลับกลับปิด
รถเมล์แล่นผ่านวันแล้ววันเล่า
ไม่มีเงาของผู้อาศัยสักนิด
ผ่านไปกี่วันกี่เดือนประตูก็ยังสนิท
จะมืดมิดหรือติดเช้าเฝ้าสงสัย
ต่อมาไม่นานนัก
เหตุการณ์ชักเปลี่ยนแปลงไป
ประตูไม่ได้เปิดแต่อย่างไร
กลับมีใครให้เห็นเป็นขวัญตา
หญิงชราร่างกายผ่ายผอม
แต่งตัวซอมซ่อหน้าตาห่อเหี่ยว
นอนหน้าบ้านคุดคู้อยู่คนเดียว
ใบหน้าซีดเซียวเหลียวมองถนน
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
หันหน้าไปมองหน้าบ้านกี่หน
ก็เ
1602
2
0
หน้าส่วนตัว
