คนใดใช้คำสถุลบอกรุนชาติ เขาปรามาสยิ่งนักไร้ศักดิ์ศรี พูดว่ะเหวยมึงกูทุกวจี คนเช่นนี้ที่ไม่ใช่ปัญญาชน คำสำรอกที่ออกมาจากปากเขา เปรียบดั่งของที่เหม็นเน่าใครเขาสน เหมือนกระจกส่องธาตุแท้แห่งตัวตน ว่าไม่พ้นรังเกียจนักทั้งหยาบทราม ศรรกไม่ชอบคนนิสัยป่าเถื่อน และต่อต้านคนประเภทนี้มาก ๆ และศรรกก็เชื่อว่าทุกคนก็มีความรู้สึกเช่นนี้เหมือนกัน