ฤกษ์
จารจดหมึกลึกสลักตัวอักษร
ทุกขั้นตอนบรรจงลงลายสือ
เพื่อเล่าแจ้งแถลงไขให้คนลือ
ว่าเธอคือเครื่องบินถวิลถึง
เห็นเป็นหมาช่างเขาให้เหมาว่า
รักบูชาไม่ใช่ผิดสักนิดหนึ่ง
จะผิดหวังอย่างไรไม่คำนึง
เพราะเธอคือที่พึ่งของหัวใจ
รักเธอแล้วเหมือนสลักลงแผ่นผา
จะร้างลาขัดเขินเกินแก้ไข
มุ่งสร้างตัวให้เห็นว่าเป็นชาย
คงจะมีความหมายสำหรับเธอ
ความอดทนย่อมมีขีดจำกัด
เธอคิดตัดรักเราเฝ้าเสนอ
เนิ่นนานวันผ่านไปไม่พบเจอ
ต้องนั่งเหม่อครวญคร่ำกลืนน้ำตา
อยากร้องไห้ก็อายทั้งแผ่นดิน
ยิ่งกว่ามีดกรีดหินบนภูผา
ลืมข้อแม้ของหัวใจที่ให้มา
เธอควรฆ่าฉันให้ตายก่อนใจตรอม...