หน้าส่วนตัว
เธอเดินห่างไปไกลนัก
จากความรักใครหักเห
คงมิใช่ใครรวนเร
อาจถึงเวลา...ลากัน
ฉันเป็นสายลมพรมผ่าน
ตามกาลเวลาเหหัน
เลวดีมีไว้ให้กัน
ผูกพัน...สลาย...ไม่มี
อย่าคว้ามาชมลมเล่น
แค่เป็นกาลเวลารี่
แค่มายาว่าร้ายดี
ไม่มีตัวตนหนใด
ยังเป็นสายลมพรมพัด
แรงจัดสงัดเงียบเรียบไหว
กระทบรู้สึกลึกใคร
อย่าได้คว้าลมชมเชย
มิใช่สายลมพรมอุ่น
เพียงคุ้นผ่านให้ได้เอ่ย
เพียงเสียงลมแล้งแห้งเคย
พัดเลยผ่านกันวันวัน
เธอดังตะวันพลันผ่าน
แผ่ซ่านหวานไหวใครฝัน
งามอนาคต...ไยกดดัน
ดั้นคว้าลมตรมน้ำตา...?
๑๑๑๑
1170
3
0
