เหงาเข้าไส้ในสุดหยุดไม่อยู่ ก็ไม่รู้เกินไปหรือไม่หนอ เหงาถึงแกนกระดูกผูกตัวงอ เหงาจนท้อแท้ใจไม่รักดี เหงานะครับสับสนจนหมดป่า เหงาช้าช้านานนานคลานหลบหนี เหงาไม่ถูกไม่แพงทั้งแผงฟรี เหงาแบบนี้แย่จังตังอยู่เต็ม เหงาที่ไรได้มองบนท้องฟ้า หาลูกปลาหารักปักหมอนเข็ม หาหญ้าแก่หญ้าอ่อนมานอนเล็ม หาความเค็มของเกลือเมื่ออยู่ภู เหงาเข้าเส้นเอ้นเลือดเดือดเป็นฟอง แต่ไม่ร้องไม่ไห้ใจอดสู บนหัวนั้นไม่มีที่อยู่งู ใครจะรู้จะชอบขอบคุณเอย