แม้จะล้มจนใจถลอกยับ แม้จะไร้ใครซับหยาดเหงื่อใส แม้เธอเองไม่เหลือแล้วซึ่งใครใคร แม้ฟ้าใสของเธอยังมืดมน ขอเพียงเธอรวบรวมแรงทั้งหมด ขอเพียงไม่ละลดต้องมีหน ขอจงมีดอกไม้บานกลางใจตน ขอให้ทนความทุกข์อีกอึดใจ ฉันจะอยู่ตรงนี้คอยเคียงข้าง เธอจะไม่อ้างว้างยามสั่นไหว ให้เธอรู้ฉันจะอยู่ตลอดไป นานเพียงไรเพื่อนคนนี้ไม่ทิ้ง.....เธอ
1605
3
0
หน้าส่วนตัว
