แก้วนีดา
คนดี
ของฉัน
หากวันหนึ่งเธอนั้นแหงมองมองฟ้า แล้วพบกับความว่างเปล่า
หากถนนที่เธอเดินไป พบเจอแต่หมอกควันอันทึบเทา
หากความรักที่กอบเก็บมาเนิ่นยาว ถึงเวลาต้องสูญหายไป
ฉันจะกุมมือ
และบอกกับเธอว่า
..ฉันยังอยู่ข้างข้างเธอนะ คนดี
อย่าผูกเปลแห่งความเหว่ว้า ในห้องเหงาอันหวั่นไหว
กลับมาบนเส้นทางแห่งความหมาย อันเป็นนิยามของคำว่า
ลมหายใจ
โลกนี้ช่างกว้างใหญ่
เธอไม่ใช่คนแรก และคนสุดท้ายที่เสียน้ำตา
เปิดหน้าต่างของชีวิตออกมาดูโลกภายนอก ซิจ๊ะ แล้วเธอจะเห็น
ดวงตะวัน
กระซิบบอกเรียกความฝันของเธอกลับมาหา
สายลม
ขับกล่อมจิตวิญญาณที่บอบช้ำบนกาลเวลา
รัตติกาล
ได้นำพาความสงัดคลุมกายเธออย่างแผ่วเ
847
16
0
หน้าส่วนตัว
