เพชรพรรณราย
ผ่านเวลามานานเนิ่นเดินผันผ่าน
ในวันวานกาลเวลาพาความหลัง
จากอดีตถึงวันนี้ที่ภวังค์
ทุกทุกครั้งยังวันเก่าเฝ้ารำพัน
บนถนนหนทางคนเดินอยู่
หยุดยืนดูผู้คนสับสนนั่น
เหมือนเพิ่งผ่านวานนี้เรามีกัน
เราฝ่าฟันใฝ่ฝันมั่นดวงใจ
และตรงนี้ที่นี้ที่เราพราก
ถนนนี้ที่จากกันเราหวั่นไหว
ต่างความคิดต่างเส้นทางต่างกันไป
แต่หัวใจให้ผูกพันมิผันแปร
ในวันนี้ที่นี่ยังเหมือนเก่า
หากแต่เราไกลกันไปใจเป็นแผล
ความผูกพันธ์มิผันไปไม่เปลี่ยนแปร
รอเพียงแต่หมุนเวลามาพบกัน
แล้วตอนนี้ฉันมารอเธอที่นี้
ที่ที่มีแต่แต่ความหลังฝังใจฉันฉัน
เพื่อพบเธอที่คิดถ