ความเป็นคนย่อยยับ
จนอับในวิถี
โศกอุราประดามี
ชีวีทุกข์ดักดาน
ใครแลใครเห็น
ความลำเค็ญมิพ้นผ่าน
ดอกเบี้ยงามเบิกบาน
ดอกเหงื่อรานหลั่งโลมริน
แดนดินดั่งแดนเดือด
แดงสายเลือดมิหายสิ้น
กี่ศพซบแผ่นดิน
กี่ชีวินที่ลาลับ
ผิดหรือที่มาเกิด
สัตว์ประเสริฐใดสดับ
เผลอฆ่าเผลอเผายับ
โศกมิซับหรือไรใจ
แผ่นดินเอ็งมิใช่เจ้า
ไยถึงเฝ้าคิดเป็นใหญ่
โลกนี้ใช่ของใคร
เหตุอะไรถึงอยากครอง
จะฉิบหายในวันพรุ่ง
ยังจะยุ่งหยิ่งผยอง
เหลิงอำนาจวาดลำพอง
หลงคะนองหรือพ้นตาย
สัตว์เอย ! สัตว์
หยุดกินกัดความดีงามและความหมาย
หยุดเบียดเบียนหัวใจให้วุ่นวาย
หยุดสร้างความฉิบหายให้แผ่นดิน
3358
1
0
หน้าส่วนตัว
