ด็อกซ่า
แสงแดดอ่อนๆส่องกระทบนิ้วเท้าทั้งสองข้างของฉัน สายลมพัดผ่านใบหน้าเส้นผมพัดพลิ้วไหวตามสายลม ชายกระโปรงปลิวไหวตามแรงลม ดอกลีลาวดีล่วงลงบนพื้นฉันนั่งรอใครบางคนในสวนสาธารณะริมทะเลแห่งหนึ่งใน(ประเทศสิงคโปร์)ฉันตบเท้าเบาๆเพื่อเข้าจังหวะดนตรีพร้อมพึมพำเพลง”I should love you”แสงแดดอ่อนๆในยามเช้าให้ความสึกอบอุ่น สายลมพัดเบาๆทำให้คิดถึงใครคนนั้นดอกไม้ส่งกลิ่นหอมอบอวน เสียงคลื่นทำให้หัวใจฉันผ่อนคลายฉันถือกล้องขนมเค้กช็อกโกแลตไว้ในมือด้วยความหวัง หวังว่าเขาคนนั้นจะกลับมารวมฉลองในวันครบรอบดีเดย์ ที่เราเคยสัญญากันไว้ในสองปีที่แล้วฉันสูดหายใจเข้าเต็มปอดแล้วค่อยๆปล่อยลมหายใจออกอย่างช้าๆมันชั่งผ่อนคลายในบรรยาก