ต. ดาวเหนือ
บนรถเมล์..
ผมรู้สึกว่าผมสังเกตุเห็นความเหงา
ผมเห็นมันอยู่มากมายและรู้สึกว่ามันมีอยู่ทั่วไป
สิ่งที่เห็นนี้ก็คือ ความเหงา ซึ่งมันดูเอ่อล้นออกมาจากสายตาหลายๆคน...
ทำไม"เหงากันจัง" ซึ่งความคิดที่ผมกระซิบบอกกับตัวเอง
ผมไม่ได้มาทำเป็นรู้ดี เพียงเพราะว่าผมเองก็เหงาอยู่ และเหงาบ่อยๆเวลาที่ขึ้นรถเมล์เดินทางไปตามที่ต่างๆ
จนผมรู้สึกว่าผมแอบมองความเหงาของคนอื่นได้เหมือนกัน
แต่สิ่งที่เป็นวัฒจักรก็คือ รถเมล์วิ่งไปบนเส้นทางประจำของมัน
ซึ่งพฤติกรรมส่วนมากบนรถ คือ จะมีเสียงพูดคุยกัน และ มีเสียงเพลงเบาๆ
ท่ามกลางผู้คนที่มากมาย จะมีซักกี่คนกันนะที่ไม่เคยเหงา...แล้วจะมีเหรอ
แต่บนรถเมล์...ผมแอบเห็น
ผู้