เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

นิทานของพ่อ...3

 ผมไม่เคยรู้สึกดีกับพ่อมาก่อนอย่างนี้ 
ผมไม่เคยรู้สึกรักพ่อมาก่อนเท่าครั้งนี้ 
ถึงเวลานี้ผมได้แต่นั่งรอเวลาที่ผมจะโผเข้าสวมกอดร่างของพ่ออีกครั้ง 
จะนานแค่ไหนไม่รู้ 
จะนานกี่ชั่วโมงไม่รู้ 
กว่าที่ประตูห้องฉุกเฉินนั่นจะเปิดออก 
แล้วผมจะกลับเข้าบ้านหลังนั้นอีกครั้ง กลับเข้าไปสู่อ้อมแขนของพ่ออีกครั้ง 
และครั้งนี้มันคงทำให้ผมเขียนเรื่องสั้นได้ทันส่งต้นฉบับวันพรุ่งนี้แน่นอน 

ผมตั้งชื่อเรื่องรอไว้ก่อนแล้วว่า ‘นิทานของพ่อ’ 
พ่อคนเดียวที่สอนให้ผมรู้จักตัวเอง ให้ผมเข้มแข็ง 
ให้ยืนหยัดได้ด้วยความฝัน สองแขนสองขาของตัวเอง 
ผมอยากบอกว่า ผมรัก รักมาก อย่างที่ไม่เคยรักมาก่อน 
และผมก็รักพ่อไม่น้อ				
 915    4    0