เราเริ่มต้นทุกเช้าของทุกวันด้วยการลุกจากที่นอน ......สิ้นสุดชีวิตในแต่ละวันลงบนที่นอน ที่จริงมันก็ดูธรรมดา หากว่าเราจะไม่ใส่ใจอะไร...มันก็คงมีอยู่แค่นั้น แต่แท้ที่จริงแล้ว รายละเอียดส่วนใหญ่มันคือช่วงเวลาที่เรานอนอยู่บนที่นอนของเราต่างหาก สำหรับฉัน เวลาที่เหนื่อยหนักหนาสาหัสมาจากอะไรก็แล้วแต่ ฉันนึกถึงที่นอนเป็นอย่างแรก เพราะที่นอนจะให้ความสบาย ปลอบโยนเราด้วยสัมผัสนุ่มนวลอ่อนโยน คอยรับแรงกดจากน้ำหนักตัวของเราที่กดลงไป ไม่ว่าเราจะแค่ล้มตัวลงบนที่นอนเบาๆกับที่นอนแล้วร้องไห้ ในวันที่ต้องการที่ซับน้ำตาสักที่หนึ่ง หรือแม้แต่วันที่เราโถมตัวลงแรงๆ บนที่นอน เพียงเพราะว่าเราไม่รู้จะไ