" อืม...แต่พอจะมีคนช่วยเธอได้นะ.... " " ....?? " อ่า... เธอใช้แววตาแทนคำพูด ( อีกแล้ว ).... " ก็...คุณดวงดาวไง....เธอไม่ต้องไปหาเขาเองหรอก ฝากให้คุณดวงดาวไปแทนก็ได้ .... อย่างน้อย ๆ หากเขาไม่ต้อนรับ....คุณดวงดาวก็คงจะไม่เสียใจถึงขนาดหมดแรงจะกลับมาที่นี่...เหมือนที่เธอไปด้วยตัวเองหรอก...ฉันรู้ " " อืมมมม...ใช่ ...หากเขาไม่ต้อนรับฉัน...ฉันคง หมดแรง จริง ๆ " เธอครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่...จึงชวนฉัน ไปหาคุณดวงดาว และขอร้องให้ช่วย...และเธอก็เต็มใจ... ฉัน...ได้แต่ภาวนาในใจ...ว่าคุณดวงดาว จะนำข่าวดี กลับมาบอกคนคุ้นเคยของฉัน..... เกือบอาทิตย์ที่เธอซึมเศร้า...เธอเหงา...เธอเหว่หว้า...นั่นพลอยทำให้ฉั