เรื่องสั้น นิยาย

เพียงเวลา

ธ.ปฏิยุทธ์

ชายหนุ่มยิ้มระเรื่อเมื่อเห็นสาวน้อยเจ้าเสน่ห์ที่ตรึงใจเขาตั้งแต่วันแรกที่ได้พบ  นั่งบรรเลงระนาดอยู่ที่เพิงดนตรี ณ สวนหลังบ้านของเจ้าคุณปู่    ใจก็นึก "ผู้หญิงอะไร....ตีระนาด" คิดไปก็ยิ้มขำกับตัวเองไป  จนเมื่อเสียงของเจ้าคุณปู่ปลุกเขาให้ออกจากภวังค์
    "ชอบเรอะ พ่อศักดิ์" เสียงชายชรา พูดกลั้วหัวเราะ  เล่นเอาคนคิดจิตใจกระเจิงไปได้ไม่น้อย   หนุ่มใหญ่ได้แต่ยิ้ม   และส่งสายตาไปที่แม่นวล ที่นั่งตีระนาดอยู่ท้ายสวน
   "ถ้าชอบ...ก็เข้าไปคุยเถอะพ่อ...อย่าช้าเชียว  เดี๋ยวปู่ก็ยกให้คนอื่นดอก"  เสียงชายชราเน้นย้ำเป็นการอนุญาต
    เขายิ้มอีกครั้ง จนเจ้าคุณปู่สังเกตได้ถึงความดีใจจนออกนอกหน้า  และมองตามหน				
 1054    0    0