ยิ่งดึกยิ่งหนาว ..หนึ่งหนาวนั้นย่อมเนิ่นนาน .. กว่าใคร ฉันแหงนมองฟ้า ดาวที่ตะกี้เห็นกระจ่างใส ตอนนี้ถูกบังด้วยเมฆครึ้มฝน หากมีพายุฝน จะเป็นเช่นไร กลางดึกเช่นนี้ จะหาที่หลบหลีกตรงไหน เขาจะพาฉันหลบฝนหรือเปล่า ฉันแค่คิดในใจ ไม่กล้าที่จะถามเขา เพียงแต่รอเท่านั้น แต่ทว่า ...เสิ้ยววินาที บางทีก็นานเกินรอ.. ตามสบายนะครับ นอนหลับฝันดี ผมจะอยู่ใกล้ ๆ ตรงนี้ มีอะไร หรือจะไปไหนเรียกผมได้นะครับ ไม่ต้องเกรงใจ .. ค่ะ ถ้าเผื่อฝนตกล่ะคะ .. เต้นท์นี้กันฝนได้ครับ คุณไม่ต้องกังวลหรอก.. แล้วคุณจะอยู่ที่ไหน.. ที่ถาม เพราะฉันไม่รู้ว่า เมื่อฝนตก ฉันที่ปลอดภัยในเต้นท์ เขาล่ะจะอยู่ไหน