หมอกจาง
บนถนนเต็มไปด้วยรถ..
ผมเดินอย่างหงุดหงิดหัวเสียอยู่ริมถนน ปากก็ก่นด่าอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อย กวาดตาไปทางโน้นทางนี้ แต่ก็ดูเหมือนกับว่ากวาดตาไปเจอกับอะไรมันก็ดูจะขวางหูขวางตาไปเสียหมด..
บนถนน รถบีบแตรผมหันไปทำปากมุบมิบด่า ท่าทางเหมือนจะพร้อมที่จะโดดลงไปในถนนเพื่อเอาเรื่องเจ้าคนที่บีบแตร หลายคนที่ขับผ่านไปบนถนนคงสังเกตเห็นอาการของผม เพราะเขามองผม..มองด้วยสายตาที่เราใช้มองคนไม่ปกติ มองด้วยสายตาที่ใช้มองคนที่เราคิดว่า..บ้า
และในความเป็นจริงแล้ว เขาก็คงมองไม่ผิดเท่าไรนัก ผมกำลังหงุดหงิด..หงุดหงิดจนแทบบ้าทีเดียว
เรื่องอะไรน่ะเหรอ..ทุกๆเรื่องนั่นแหละ
คุณรู้ไหม บางวัน มันไม่ใช่วันสำหรับเ