เมื่อปีที่แล้ววันที่ 19 ธันวาคม 2547 ฉันเห็นด้วยกับประโยคในเพลงนี้ และชื่นชอบเพลงๆนี้มากๆ เพราะฉันคิดว่าปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวฉัน ต่อให้เวลาอีก 1 ปี 2 ปี หรืออีกกี่ร้อยปี ทุกอย่างก็ไม่อะไรเปลี่ยนแปลง.. ใช่ ฉันรู้ว่าแค่อ่านเพียงย่อหน้าแรก หลากคนอาจเถียงอยู่ในใจ แต่ฉันอยากให้คุณได้รู้อะไรใน...ใจของฉัน ฉันเคยเจ็บปวด เคยเศร้า เหงา และโดดเดี่ยว ฉันพร่ำเพ้อกับตัวเองว่าอีก... อีกนานแค่ไหน..กี่พันปี...ฉันก็จะไม่ลืมเรื่องนี้ ทรยศ คนที่ดูภายนอกแสนดีแต่จิตใจเยือกเย็น เสียน้ำตา ร้องไห้ฉลองความเจ็บปวด จนตาบวม ฟังเพลงนี้ซ้ำไปซ้ำมา คิดว่าคงยากที่จะไว้ใจใครแบบนี้อีก.....เพื่อนรัก แม้ว่าฉันจะมีโอกา