24 พฤศจิกายน 2549 07:41 น.

มั่นรัก

มาเถิดที่รัก
หากเหน็ดเหนื่อยนัก.....เพียงพักค่อยคิด
จับจูงมือฉัน..................คงมั่นแน่นสนิท
เรื่องร้ายคลายฤทธิ์.......ทุกทิศห่างหาย

หนึ่งน้อยหน่อยนิด
เพียงลองมองพิศ..........ใครคิดกล้ำกราย
ในอ้อมอกอุ่น...............ละมุนกรุ่นกาย
มิมีสิ้นสลาย..................แม้ตายจากกัน

คงอยู่คู่มาน
ทุกทิศทั่วสถาน..............แม้กาลจักกั้น
เธอยังคงอยู่...................ยอดชู้ชีวัน
นับจากนี้นั้น...................ยืนยันมั่นรัก

เธอคือดวงใจ
มิว่าอย่างไร ..................หรือใครเตือนตัก
มิมีแปรเปลี่ยน................จิตเจียนสลัก
มั่นคงจงภักดิ์.................แน่นหนักรักเธอ

แม้มิมีใคร
ขาดเขาเข้าใจ................ถามไถ่เพ้อเจ้อ
กล่าวหาว่าต่าง..............ไร้ทางพบเจอ
ช่างเขากล่าวเพ้อ............มองเหม่อเพียงกาย

คำอาจบาดคม
อุปสรรคถักปม...............จักบ่มทำลาย
เพียงเรามีเรา.................อย่าเฝ้าฟูมฟาย
ให้รักอธิบาย...................คลายทุกข์สุขสันต์

เมื่อพรหมท่านเพรียก
รักเราร้องเรียก...............สำเหนียกเสียงนั้น
ศรัทธากล้ารัก................อุปสรรคจักบั่น
ทานทนมนมั่น................ใครกัน...กั้นรัก

1186

love

comment

18 พฤศจิกายน 2549 18:01 น.

เหมันต์ธันวาฯ

กวีปกรณ์

กระดิ่งยังไหวไกวเสียง
	ครวญคร่ำสำเนียง
	ยังยินยามจินต์ถวิลหา

	หลากค่ำข้ายากข่มตา
	มนมาดปรารถนา
	คำนึงถึงนางห่างหวน

	เหมันต์ธันวาฯมาจวน 
	อกหวั่นเรรวน
	ลมหนาวคราวนี้มิไกล

	กริ๊งกริ๊งยิ่งดังกังวานใส 
	สะท้อนหัวใจ
	สะท้านอารมณ์คมบาง

	หนาวเนื้อเหลือทนจนคราง 
	แนบเนื้อนวลนาง
	หนาวนี้หนาวน้อย...น้อยลง

	แต่รักไร้ความยืนยง	
	รักมิมั่นคง
	มีรักมักพรากจากลา

	ลมหนาวร้าวใจจนชา	
	เหมันต์ธันวาฯ
	อกข้าเหว่ว้าเหลือทน

	ใกล้แล้วลมหวนจวนจน 
	วารวันผันวน
	ตามกฏเกณฑ์กาลฤดู

	กระดิ่งแว่วหวามวาบหู	
	แลดาวเดือนธนู
	ลมโถมโหมพัดกวัดไกว

	พฤศจิฯสิ้นแล้วหรือไร	
	มิทันเตรียมใจ
	ลมหนาวเหมันต์พลันมา
	
	
	๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๔๙
	"เพียงคิดถึงเสี้ยวหนึ่งของความคำนึง
วูบหนึ่งแห่งเหมันต์ธันวาฯครานั้นหัวใจก็ร้าวเหลือทน"

1010

love

comment

10 พฤศจิกายน 2549 09:15 น.