17 ตุลาคม 2547 00:21 น.
Completely
ตั้งใจแน่วแน่กว่าทุกที
ฉันจะทำวันนี้ให้มีค่า
เพื่อให้วันต่อไป ... สวยยิ่งกว่า
จะไม่มีน้ำตาอีกต่อไป
ฉันจะเลิกคิดกับเธอแบบนั้น
เพื่อคงความเป็นเพื่อนที่ดีไว้
มิตรภาพงดงามเกินสิ่งใด
เราจะไม่ห่างไกล ... ไม่เลิกกัน
พอกันทีที่เคยร้าวรอน
มีบทเรียนเป็นภาพสะท้อนจากวันนั้น
อวยพรให้เธอโชคดี ... ให้เธอและเขา ... รักมั่น
อย่าได้มีวันต้องลาไกล
ตั้งใจแน่วแน่กว่าทุกครั้ง
วันนี้ ... จะฝังความรักทั้งหมดไว้
บอกลายัยคนขี้แย ... ไม่มีงอแงอีกต่อไป
ฉันจะเป็นคนใหม่ ... ก้าวเดินไปอย่างชื่นบาน
ขอบคุณทุกความรักทุกรอยร้าว
ความเจ็บคือกาว ... ช่วยประสาน
จนใจชาชินเมื่อน้ำตารินผ่าน
รับรู้ความหวานในความร้าวรานของหัวใจ
ขอบคุณความรักที่เธอเคยมี
ที่ทำให้วันนี้ ... ฉันคิดได้
ว่ามันเพียงพอที่เรามีกัน ... เพื่อนกันตลอดไป
ว่ามีค่าแค่ไหน ... ที่มีเธอไว้ในวันวาน
ฉันรักเธอจริงๆให้ดิ้นตาย
แต่ฉันจะไม่ปล่อยให้มันสาย ... ให้เลยผ่าน
จะเก็บเธอไว้ลึกสุดกู่ ... อยู่เป็นรอยรักตลอดกาล
วันนี้ ... ฉันจะกล้าหาญ ... แต่ใช่ชาด้านต่อวันที่ผ่านไป
ตั้งใจแน่วแน่อย่างจริงจัง
พอกันที ... ฉันจะหยุดรั้งรักเราไว้
วันพรุ่งนี้ต้องดีกว่า ... ฉันเชื่อแน่ว่า ... เป็นไปได้
ไปนะ ... ก้าวเดินไป ...
ด้วยความรักของเพื่อนใหม่
ที่ยังคงรักเก่าไว้
ในคนเดิม
แด่เฟิร์ส ... ความรักของชั้น และวันนี้ชั้นจะไม่รักคุณอีกแล้วล่ะ
ขอให้รักกับดาวนานๆ อย่าให้ต้องจบเหมือนที่เราเคยเป็น
ดีใจที่มีเธอเป็นเพื่อน
ไม่เคยเสียใจในความเป็นไปของเราเลย ในตลอด 7 ปีที่ผ่านมา
รักเธอนะ ... เพื่อนรัก
โอเล่
15 ตุลาคม 2547 14:33 น.
Completely
น้ำตารินไหล ... ใช่ร้องไห้
ฉันไม่ตาย ... ด้วยเรื่องแค่นั้น
คนบางคนจากไป ... แล้วไงกัน
วันคืนของฉัน ... ยังหมุนไป
เสียใจทำไม ... ไร้สาระ
แต่ที่เธอทำ ... ฉันจะจำไว้
จำว่าเธอมันเลว ... เกินร้องไห้
ร้องทำไม ... เปลืองน้ำตา
อยากไปไหน ... ขอให้ไปดี
จบกันรักนี้ ... ไม่มีห่วงหา
ถ้าจะให้ดี ... ขอไม่มีต่อชาติหน้า
เข็ดจริงๆ ... ขอลา ... พอกันที
5 ตุลาคม 2547 20:10 น.
Completely
คงต้องทำใจในวันนี้
เมื่อรู้ว่าเวลาที่มี ... กำลังหมด
ความรักของเธอ ... กำลังลด
และคงจะหมด ... ในไม่ช้า
ฉันจึงต้องขอลาไปในวันนี้
เพื่อไม่ต้องร้องไห้เมื่อคนดี ... ไม่มาหา
ให้ใจมันเตรียมพร้อม ... ให้ด้านชา
ก่อนที่เธอจะบอกลา ... แล้วจากไป
อยากอยู่กับเธอทุกวันเหมือนตอนนี้
ไม่อยากให้เธอคนดีหายไปไหน
แต่เธอเองที่บอกฉัน ... ว่าสักวัน ... ต้องร้างไกล
จึงไม่อยากเห็นเธออีกต่อไป ... เพื่อรับวันใหม่ ... ที่ไร้เธอ
5 ตุลาคม 2547 17:13 น.
Completely
ฉันไม่เคยหายไปไหน
เพียงเฝ้ามองเธอไกลไกล ... อยู่ตรงนี้
เอาใจช่วยให้เธอฟันฝ่า ... เพื่อสิ่งล้ำค่า ... ดีดี
คอยแอบยิ้มเมื่อเธอนี้ ... สุขหัวใจ
ไม่อยากให้เธอยึดติดกัน
ขอเพียงฝันถึงฉันบ้าง ... ได้ไหม
ในนามของเพื่อนเก่า ... ที่ยังเฝ้าห่วงใย
อยากให้เธอเดินต่อไป ... ในคืนวัน
ฉันยังคงยืนอยู่ ณ ตรงนี้
ยังรักแต่เธอคนดี ... เธอเท่านั้น
ฉันไม่เคยหายไปไหน ... ขอให้มั่นใจ ... เรามีกัน
ไกลตาใกล้ใจ ... คือฉัน ... เพราะเราผูกพัน
... เกินกว่าใคร ...
4 ตุลาคม 2547 23:26 น.
Completely
ใช่เพียงใบเขียวเขียวที่ปลิดปลิว
ใช่เพียงสายลมพริ้วพริ้วพาดผ่าน
หากเป็นเงาวาววับจับด้ามขวาน
ที่รุกรานวิญญาณแห่งเนื้อไม้
หวิวหวิวสายลมครวญคราง
ผาดผิวเสียงธารทางหวนไห้
สิ้นแล้วป่าดงพงไพร
สายฝนหลั่งไหลใกล้ดิน
ชะดินดำอุ่นฝุ่นเปื้อน
พัดผ่านเข้าเคลื่อนทั้งหิน
เมื่อป่าหมดสิ้นจากดิน
น้ำป่าไหลรินลงเมือง
สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ
Copy right ..All rights reserved
หน้าส่วนตัว
1099
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
