5 สิงหาคม 2547 03:14 น.

....คืนนี้....

plaing_piu

คืนนี้ไม่มีใครให้ครุ่นคิด

ไม่มีนวลชวนสนิทเสน่หา

ไม่มีสิ่งผูกพันวันเวลา

ไม่มีเลศน้ำตาพร่ำอาลัย



จันทร์กระด้างพรางใจไม่กระจ่าง

นวลจืดจางหมางหม่นถึงคนไหน

อกคนเหงาเปล่าเปลี่ยว..เคี่ยวเข็ญกระไร

สิ้นเยื่อมิเหลือใย...คนใจดำ
				
2 สิงหาคม 2547 02:42 น.

...ให้เธอ.........

plaing_piu


พาดสายใจไหวหาทุกนาที
คือวารีทิพย์ชโลมฟ้าฝัน
ทุกสิ่งได้ให้วางกางผูกพัน
วันต่อวัน..ฉันรักเธอ...ไม่เพ้อเลย
 
 
ทุกข์สุขเศร้าเหงาหรือไม่ไม่เคยคิด
ขอมีสิทธิ์ติดตามความรักเอ่ย
จะข้ามฟ้าฝ่าฝันทุกวันเคย
ลมอย่าเย้ยเลยพลัดกระจัดกระจาย  



ใจเอ๋ยไม่เคยพรากจากแม้คิด
ใจเอ๋ยเคยสนิทมิคิดหน่าย
ใจเอ๋ยไม่เคยคำซ้ำทำร้าย
ใจเอ๋ยเคยมิคลายรัก...หน่ายลา



เดือนกระด้างไม่พร่างนวลหวนละห้อย
หม่นเมฆลอยเลือนลบเดือนหลบหล้า
หัวใจคนหล่นหายสุดปลายฟ้า
มืดเมฆามากระชากรักจากเลือน



ฝากเพลงผิวปลิวตามความเงียบเหงา
คืนรักเจ้าพระยา..ทะเลเคลื่อน
ฝากความหลังยังกรุ่นละมุนเตือน
รักเสมือนจริงเลื่อนลอย..เดือนคล้อยลา



เธอเป็นคืนเดือนมืดเย็นชืดเฉย
รักแล้วเลยผ่านไปไม่หวนหา
ใจซ่อนรักซ้อนลึกดึกค่อนฟ้า
เดือนหลบหน้า...วจีใครไหวลมลม


                    ๑๑๑๑

				
25 กรกฎาคม 2547 01:24 น.

.....กาสัก....

plaing_piu

กาสัก..เจ็บรักนวลจำหวนไห้
นวลมิคิดพิสมัยไกลห่างเห
เช้าอาวรณ์ค่อนดึกนึก..ลังเล
ใครรักเร่..เรรวน..ไม่หวนคืน

 

แสร้งหลบหายหลายครั้งยังรอหลง
หวาด..พะวง...มิสงสัยใจเป็นอื่น
รักนวลมิทวนขมขื่น....กลมกลืน
ไกลแรมคืน..สะอื้นได้หลายเพลา

 

เจ้านวลหงส์พงศ์สง่า..ค่าพี่ต่ำ
มิคุ้นคำทำร้ายตีหลายหน้า
เกิดแต่ดงหลงร่อนฟ้อนนภา
มิรู้วาจาใดไหวคนรัก

 

เสน่หาทุกครานวล..ใคร่ครวญหา
แรกพบมาพาทีพี่ประจักษ์
จริงหรือเล่นเร้นบอกยอกย้อนทัก
รู้ค่าหนักแน่นรักใคร...หัวใจจริง

 

มิใช่แสร้งแล้งรักร้ายหักหาญ
มิใช่การหลอกลวงก้าวล่วงหญิง
มิใช่คนอับจนท่าทีประวิง
มิใช่หยิ่ง..นิ่ง..รอ..ขอเวลา

 

กาสัก...เจ็บรักนวล..ใจด่วนจาก
ไกล..รักมากฝากเล่ห์เสน่หา
วันนี้คงมั่นตรงนี้..มีน้ำตา
ให้รู้ว่าลาคนดี..ไม่มีใคร



              ๑๑๑๑๑

				
14 กรกฎาคม 2547 21:58 น.

.....ไม่มีสิ่งที่ว่า...

plaing_piu

คงไม่มีที่หมาย...คนดายเดียว

คงไม่มีที่เปลี่ยวเคี่ยวกรำกล้า

คงไม่มีที่วางเธอ...ค้างคา

ไม่มีสิ่งที่ว่า......รอยอาลัย
  


สิ่งที่เธอเผลอให้....ความใหลหลง

มิใช่..ใจ.จำนง..จึงสงสัย

วันคืนทุกข์สุขคละหวังอะไร

เริ่มต้นใหม่ได้อย่างนี้..กี่ครั้งคลอน



เดือนนวลเพราลอดเงาไม้ไหวพินิจ

ทุกครั้งผิด..อิดเอื้อนไม่เหมือนก่อน

มีเลศนัยใครหาโหยอาวรณ์

บอกกันก่อน..อย่าซ้อนใจ...มิใคร่รู้



มิใช่ชู้รักชอบ..แอบลอบชม

มิใช่ตรมก้มนิ่งยิ่งหดหู่

มิใช่ชายสิ้นลายกัน...เชิงชั้นครู

บอกให้รู้ว่ารักมิพักตรอง



ดับดาวเดือนพราวฟ้า

รินน้ำตาวักหน้าหมอง

ซ่อนใจใครสำรอง

อย่าต้องอกช้ำฉะนี้


				
12 กรกฎาคม 2547 21:58 น.

...รำพึงถึงนวล.....

plaing_piu

  คืนชีวากล้าชีวีเสนอ
ทุกข์สุขเผลอรำพึงถึงสมัย
หวานปนทุกข์สุขปนเศร้าเขลาทำไม
เรา...คือใคร..แท้.ไม่มี..ถึงที่..วาง



เอาอะไรชีวิตติดคำตอบ
ชังหรือชอบ...บอบช้ำ..กรรมสรรสร้าง
รัก..วันนี้ฤดีวาดสวาทพราง
พรุ่งนี้จาง..หมางไฉน...ใจ...ของเธอ
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงplaing_piu