17 มกราคม 2548 20:50 น.
plaing_piu
ไกลสุดฟ้าล้าอกสะทกหนาว
ค่ำ..ดื่นดาวพราวพริบขลิบขอบฝัน
ดึก..เดือนวงทรงกลดงดงามงัน
ใจคน...รันทด..ทางเวิ้งว้างกระไร
ก่อนทิวาลาลับสดับโศลก
ฝากลมโบกรักลาคืนมาให้
คำนึงรอยอารมณ์พรมละไม
น้ำค้างหล่นพร่างในใจ...รัญจวน
ยิ่งใกล้เหมือนไกลกันนับวันห่าง
ความรักร่วมปักวาง..ทางผันผวน
สื่อความหมายร้ายความเห็นเป็นขบวน
มิใช่นวล....คนดีที่เคยเป็น
โพ้นฟ้ามืดมนเสมือนใครเลื่อนลอย..
เดือนคล้อยดาวพลอยพราก...มิอยากเห็น
รื่นทิวาราตรี..ที่ยากเย็น
นึกน่าน้ำตากระเด็น...ไม่เป็นจริง
หนาวจาก..ร้อนกรากกราย..ใจหายห่าง
หยดน้ำค้างกลางใจ..ให้.นานยิ่ง
รอยรำลึกดึกคืนใดใครแอบอิง
เก็บทุกสิ่งนิ่งละไล้ภวังค์
คนห่างไกลใจหายเสียดายนัก
เมินสิ้นรักหักใจไม่แลหลัง
ทิ้งความหมายสายตาละล้าละลัง
คนนี้ยังนั่งในใจ ฤ า เ ลื อ น...
.......
16 มกราคม 2548 08:52 น.
plaing_piu
รำลึกถึงคนดีที่โหยหา
กลั้นน้ำตาลากันคืนวันเก่า
วันนี้ปีใดไร้ดอกกระเจา
ทุ่งหญ้าทะเลภูเขา...เงาเลือนราง
งามเดือนเสี้ยวเกี่ยวดาวพรายราวฟ้า
ใครก้มหน้าคำนึงถึงรอบข้าง
สิ่งใดเลยเคยมีที่เหมาะวาง
ดูเวิ้งว้างช่างแปลกแยกกระไร
รื่นรินรินเคยกลิ่นราตรีว่าหอม
สูงเกินสอยพะยอมเด็ดดอมได้
เจ็บอีกหนทนกี่ครั้ง....มีใจ
เพียงร้องไห้ในอก..รอยฟกช้ำ
วันนี้มีความแตกต่างอย่างที่ว่า
ใจคนหมางค้างคา..ใครถลำ
เพียงเท่านี้ไม่มีใจให้จดจำ
เจ็บ...กลืนกล้ำใครซ้ำรอย...ไม่น้อยใจ
ดึกดื่นเดือนดาวเลื่อนไกล..ใจหายบ้าง
รักจืดจางร้างเตือนเหมือนเกิดใหม่
เส้นทางคนเลือกจบ..สงบใจ
มิร่ำไรใคร่ครวญใครหวนคืน
ปรารถนาคนดีมิสะดุด
บรรลุจุดหมายงามความราบรื่น
คนด้อยค่าชะตาต่ำจำวันคืน
ไม่มีอื่นใดอ้าง......รักอย่างนี้
............
14 มกราคม 2548 20:10 น.
plaing_piu
กรรณิการ์บานค่ำรำเพยดึก
ขาวรำลึกร่วงพราวราวน้ำใส
หอมแรงรื่นผื่นกายระคายใบ
ทำสีผ้าสมุนไพรนัยโบราณ
ฝากคำหอมล้อมพรรณไม้ครันชื่น
อกสะอื้นคืนนี้ไม่มีหวาน
ไยคนดีหนีพรากไกลจากนาน
ทรมานปานใด..ใจคนแรม
ถิ่นเหนือเรียกนวลหวนลำดวนดอก
ใบรูปหอกดอกหกกลีบปลายจีบแหลม
เหลืองหอมเย็นเป็นดอกปลายปีแซม
หวนคืนแรมรา...แก้มร่ำหอมลำดวน
ชื่อน่าชมนมแมวงามแถวไหน
พุ่มเลื้อยใบคล้ายลำดวนร่ำหวน
กลีบสั้นตามง่ามใบบานน้ำตาลนวล
เย็นกลิ่นป่วนใจสมชื่นชมนาง
อกคนอื่นชื่นรักต่างหนักแน่น
งามเยี่ยงยูงรำแพนแทนเหินห่าง
อกคนเราเงามืดมนคนจืดจาง
เศร้าสุดทางคว้างสุดที่....สุดล้า
คำค่อนขอดซ่อนกลิ่นซ้อนรัก
ไม่ประจักษ์รักซ่อนนัยหลอนว่า
ขาวชูช่อกอก้านกลีบลานตา
หอมซ่อนกลิ่น...ซ่อนหน้าว่าซ่อนชู้
................
13 มกราคม 2548 20:58 น.
plaing_piu
สุดห้วงใดใจรักว่าหนักแน่น
ไม่เหมือนแม้นแสนล้านดวงใจห่วงหา
อาบละมุนอุ่นเสียงใครในอุรา
ปรารถนาหัวใจได้รัดรึง
อบอุ่นรอยแย้มพรายประกายรัก
แสนตระหนักรักใครให้มิขึ้ง
คือความหมายชีวิตฉันติดตรึง
ทุกวันคืนคำนึงเล่ห์เสน่ห์ใคร
แสนรักหนักหนาคราเริ่ม
มิเติมแต่งอารมณ์ไหว
มั่นคงรักตลอดไป
หัวใจให้เธอผู้เดียว
8 มกราคม 2548 23:01 น.
plaing_piu
เลียบทุ่งมาชมพรรณพฤกษ์วันนี้
ชื่นผกาพวงขจีคลี่ใบสวย
เหลืองชมพูชูซ้อนอ่อนระรวย
อยากแซมใจใครด้วยผกาคำ
ชื่อจำปาคาต้นเหลืองปนส้ม
กลีบยาวใหญ่ยั่วใครดมดั่งลมกล้ำ
กลิ่นหอมคาจำปาใครให้จดจำ
ทุกคืนค่ำคำนึง..อย่าพึงเลือน
หอมเย็นเช่นจำปีพี่เคยหอม
กลีบเล็กล้อมสนิทหนาปลิดเกลื่อน
คงมิใช่ลืมต้นคนลืมเลือน
ขาวจำปีเสมือนดาวเดือนวาม
กลีบบางอ่อนซ่อนนวลหวนคิดถึง
หอมต่างพันธุ์รำพึงถึงนางห้าม
กุหลาบใครให้มารู้ค่างาม
มิกล้าถามความหมายหนามหลายคม
ระรื่นใดใครรินหอมกลิ่นไหน
ฤาราตรีมีเยื่อใยให้ชื่นสม
ลอยมาใกล้ไฉนจาก..อยากดอมดม
มีแต่ตรมน้ำตา...สิ้นราตรี
กลีบม่วงอ่อนซ่อนขาวฝักยาวแหลม
บางดอกแซมฟ้าชมพูชูช่อคลี่
อย่าโศกหมองทองระอาคนว่าดี
ประโยชน์มีสตรีวาบอังกาบคลึง
พะยอมสูงหอมนักฝากรักใกล้
กลีบดอกขาวสาวใจคงไม่ถึง
อกคนยากจำจากลามิกล้าดึง
ใครประหนึ่งพะยอมยากพี่ฝากใจ
.........
หน้าส่วนตัว
2009
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
