29 มีนาคม 2552 22:23 น.

ชั่วนิจนิรันดร

กระบี่ใบไม้

ขอให้รักเราหนักแน่นดังแผ่นหิน

ฝังดวงวิญญาณไว้ใต้ภูผา

เพื่อก้าวข้ามเขตคามของน้ำตา

ขอสัญญาด้วยดวงจิตนิจนิรันดร์

จะทำทุกสิ่งนี้เพื่อที่รัก

ขอปกปักด้วยข้อแม้ไม่แปรผัน

ให้หลั่งเลือดและน้ำตาเศร้าจาบัลย์

ไม่ขอปันรักแท้แก่ผู้ใด

ขอให้ฉันรักเธอนี้สุดชีวิต

ไม่ขอคิดหมุนเวียนเปลี่ยนไปไหน

ให้เลือดเนื้อของฉันนั้นเป็นบันได

เพื่อจะรักเธอต่อไป...นิรันดร				
26 มีนาคม 2552 21:36 น.

นิทานดวงดาว

กระบี่ใบไม้

ภาคที่หนึ่ง

ครั้งหนึ่งถึงกาลนานมา          ที่บนฟากฟ้า 

มีดวงจันทราสองดวง

ใกล้ชิดผูกพันแหนหวง          คืนวันผ่านล่วง 

จันทร์หญิงจันทร์ชายคู่กัน

เพียงหวังแนบชิดนิจนิรันดร์          ตราบแสงตะวัน 

สาดส่องโลกาพร่างพราย

 

...........................................................

 

ภาคที่สอง

เมื่อแสงอุ่นมาเยี่ยมกราย          จันทร์หญิงงมงาย 

ในแสงเจิดจ้าสุรีย์สี

มนต์รักซาบซึ้งตรึงฤดี          จันทร์หญิงดวงนี้ 

เฝ้าตามถามหา...ตะวัน

ทอดทิ้งจันทร์ชายจาบัน          ถามหาเพื่อนจันทร์ 

ที่รักคืนนี้อยู่ที่ไหน

สุดฟ้าสุดดินแสนไกล          ตามหาหัวใจ 

ถึงในห้วงรักจักรวาล

 

...........................................................

 

ภาคที่สาม

จันทร์ชายสุดแสนร้าวราน          ดวงใจร้าวฉาน 

ระเบิดตนเป็นผงธุลี

ในทุกฟากฟ้าราตรี          สาดแสงแห่งตนที่มี 

เป็นดวงดาราค้นหาพระจันทร์

 

...........................................................

 

ภาคอวสาน

สงสารจันทร์หญิงดวงนั้น          รับรู้แสงตะวัน 

มิได้สาดส่องเพียงตัวเธอ

สาดแสงสุรีย์เลิศเลอ          อบอุ่นเสมอ 

แบ่งปันไปทั่วจักรวาล

ในคืนสุดเหงาร้าวราน          ณ ราตรีกาล 

ใครกันที่รักเราจริง

ค่ำคืนที่ถูกทอดทิ้ง          แสงดาวเพริศพริ้ง 

ไม่เคยทิ้งจันทร์แม้วันเดียว				
20 มีนาคม 2552 16:46 น.

พิศวง

กระบี่ใบไม้

ผวาจิตพิศวงเคยสงสัย

คืนหลับไหลใจ-ไม่ลงคงหลอกหลอน

ลมบางบาง-ข้างระเบียง-คู่เคียงนอน

เศร้าสะท้อนทอดถอนจิตพิศดาร

(พิสมัย)...คล้ายดวงจิตยังคิดถึง

ใครคนหนึ่งเจ้าลาลับไม่กลับบ้าน

ค่ำคืนเหงาเจ้าคงงงหลงการงาน

หลายปีผ่านยิ่งงวยงงหลงงงงัน

ปรัศนีย์ของชีวิต...ซ่อนปริศนา

ใจเหว่ว้าฝังในจิตคิดผกผัน

ใจหนึ่งก็รอเธอกลับนับกัปกัลป์

ใจหนึ่งนั้นหวังใจช่วย...อวยพรเธอ				
19 มีนาคม 2552 21:04 น.

เจ้าหญิงรัตติกาล

กระบี่ใบไม้

หญิงงาม ณ ราตรีกาล       ไอหมอกแสนหวาน 

ดุจดั่งพิภพมนตรา

หรีดหริ่งเรไรแว่วมา       แผ่วเพลงเหว่ว้า

งามงดสุดหล้าฟ้าดิน

สาดแสงจันทร์ส่อง-ดวงจินตน์       ดาราถวิล

จิ้มลิ้มพิมพ์ปภัสร์จรัสพราย

ท่ามกลางแสงจันทร์งมงาย       หิ่งห้อยทักทาย

เศร้าซึ้งนึกถึงใครหนอ

ฟากฟ้าคืนฝันจันทร์คลอ       แสงดาวตัดพ้อ

แก้มบางอาบคราบน้ำตา

สงสารเจ้าดวงดาริกา       สงสารจันทรา

หดหู่ในคืนแสนหวาน

เพียงหวังค่ำคืนยาวนาน       เจ้าหญิงรัตติกาล

คนดีอย่าร้องไห้เลย				
19 มีนาคม 2552 15:50 น.

forget me not

กระบี่ใบไม้

อย่าลืมฉันแม้ว่าฉันนั้นไปไหน

หากเมื่อใด ใจฉันแพ้อย่าแปรผัน

อย่าลืมทิ้งคำสัญญาว่ารักกัน

อย่าลืมฉัน ตราบที่ฉัน นั้นยังรอ

อย่าทอดทิ้งฉันไปไหนใจฉันหนาว

ยามปวดร้าวอย่าห่างไกลใจฉันขอ

อย่าลืมฉันเก็บฉันไว้ในใจก็พอ

คนใจท้อรอคำถามเช็ดน้ำตา

อย่าลืมฉันตราบฉันนี้มีชีวิต

ใจดวงนิดหนึ่งดวงนั้นฉันห่วงหา

รักของฉันมีข้อแม้แค่ชีวา

ฉันเกิดมาเพียงแค่หมาย...ได้รักเธอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
Lovings  กระบี่ใบไม้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
Lovings  กระบี่ใบไม้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
Lovings  กระบี่ใบไม้ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกระบี่ใบไม้