แสงสว่างบนยอดดอย

กระบี่ใบไม้

หนูว่ายน้ำข้ามฟากจากบ้านเกิด

เพื่อหวังเปิดโลกแห่งฝันอันพร่างพร้อย

เบื้องหน้าหนูยังมีครูผู้รอคอย

พวกหนูจะท้อถอยได้อย่างไร


ที่ตรงนี้มีใบไม้มีสายน้ำ

มีไม้ป่างอกงามริมน้ำใส

แต้มภูผาด้วยหมอกหนาวทอดยาวไกล

ไม่เคยคิดว่ามีใครแต่มี ครู


ไร้ถนนทอดยาวสู่ราวป่า

มีเพียงแค่ความเหว่ว้าให้ต่อสู้

อุดมการณ์ล้ำค่าน่าเชิดชู

นำต้นธารแห่งความรู้สู่พงไพร


ครูจากมาสู่ตรงนี้ที่ภูสูง

ที่เมืองกรุงแสงคงพร่างสว่างไสว

แต่ตรงนี้ก็คือเขตประเทศไทย

เหตุไฉนกั้นคนให้ไกลห่างกัน


ครูคงเป็นเช่นแพน้อยที่ลอยล่อง

ส่งเด็กดอยข้ามน้ำนองสู่ฟากฝัน

ครูคงเป็นเช่นสีทองแห่งแสงตะวัน

ส่งผ่านความอุ่นไอนั้นสู่ยอดดอย


หนูว่ายน้ำข้ามฟากมาจากบ้านเกิด

เพื่อหวังเปิดโลกแห่งฝันอันพร่างพร้อย

เบื้องหน้าหนูยังมีครูผู้รอคอย

เธอจะให้ครูท้อถอยได้อย่างไร