ทั้งท้องฟ้าท้องน้ำและพื้นดิน เป็นทรัพย์สินของใครกันละหนอ มนุษย์สร้างสรรค์มาและสร้างก่อ ก้มิใช่ข้อเพราะมีมานานนับล้านปี แล้วใยเล่าเราพากันทำลาย ทั้งต้นไม้หายไปไฟไหม่ป่า โลกร้อนน้ำแข็งหายเนิ่นนานมา ฤาโลกอาสาสอนบทเรียนแสนยิ่งใหญ่ ยังไม่สายร่วมใจรักปักษ์รักษา ช่วยกันนำพาสำนึกรักธรรมชาติ จินตานาการสานฝันโลกสวยดั่งรูปวาด ก็มิอาจยากเกินไปให้สวยงาม อย่าคิดว่าเล็กน้อยไม่มีผล ในจักรกลมีเฟืองตัวเล็กขาดบ่ได้ โลกขาดเจ้าผู้สำนึกรักเหมือนขาดใจ ไม่ใช่ชัยชนะของใครแต่ทุกคน
969
2
0
หน้าส่วนตัว
