กิตติกานต์
จะมีใครรักเราได้เท่าแม่
เป็นรักแท้ยิ่งใหญ่ไร้เขตกั้น
รักของแม่แสนอุ่นคุณอนันต์
เป็นขอบรั้วป้องกันภยันตราย
เติบโตมายืนหยัดได้ในวันนี้
เพราะเลือดเนื้อแม่พลีมีหนีหาย
ทางที่แม่ปูวางต่างเรียงราย
ให้ลูกได้ย่ำกรายสู่ปลายทาง
ในวันนี้แม่เหนื่อยแท้และแก่เฒ่า
เหลือเพียงเราจงเฝ้าดูอย่ารู้ห่าง
สองมือแม่แก่กร้านงานละวาง
บางวันครางครวญด้วยเจ็บป่วยกาย
วัยชรารุมเร้าแม่เศร้าจิต
ขณะชีวิตเดินไป...ใกล้จุดหมาย
สบตาแม่...น้ำตาแต้มลงแก้มลาย
ไม้ใกล้ฝั่ง จะวางวาย กระไรฤา
กอดแม่ไว้...ในอ้อมแขนแทนแม่กอด
เพ้อคำพรอด...แทนแม่พรอดมิได้หรือ
ป้อนแม่แทน...แม่ป้อนเคยอ้อนมือ
เพราะนั่นคือ...ฝีมือแม